Ze gruwen ervan, politici van referenda. Ze walgen van het idee dat het simpele volk zich mag uitspreken over ingewikkelde zaken. Stel dat het volk zich wel had mogen uitspreken dan zouden we nu de mooie Euro niet hebben, en we zouden nog een klein en controleerbaar Europa zijn, we zouden zelfs nog baas zijn over onze eigen grenzen. Een angstaanjagend idee voor politici maar ze moeten het volk wel het idee geven democratisch te zijn.
Dus het volk mag een referendum aanvragen. Maar aan het organiseren van een referendum zitten belachelijk hoge eisen, eerst honderdduizenden handtekeningen voor het krijgen van een referendum, Dan als er een referendum komt moet er een flinke opkomst zijn en als de mensen dan gekozen hebben is het alleen maar raadgevend.
Daar hebben we sinds het referendum uit 2005 niet zulke goede ervaringen mee. Het feestje van de democratie was destijds een feestje wat eindigde in een grafstemming.
Politici zeggen ook vaak dat referenda overbodig zijn want hun hebben al een mandaat gekregen van de kiezer om over zaken te beslissen. Maar als ik moet stemmen kijk ik naar wat partijen in het verleden gedaan hebben en naar wat ze in verkiezingstijd beloven. Rutte beloofde geen geld meer naar Griekenland te sturen maar dat liep even anders, Balkenende beloofde in 2005 minder Europa maar ook dat is een beetje anders gelopen. Dus de kiezers gaven deze politici hun mandaat maar zij verkwanselden dat.
Nu kunnen mensen volgende keer op een andere partij gaan stemmen maar dan is het leed alweer geschied. Een perfect systeem voor de politici om zaken er doorheen te drukken..
Maar echt democratisch zou het zijn om voor grote beslissingen met verstrekkende gevolgen via een referendum om de mening van de bevolking te vragen.
Volgens politici zijn kiezers vaak te dom om mee te praten maar de domme kiezers in Zwitserland zorgen al jaren voor een democratisch, stabiel en welvarend land. Misschien ligt het dus wel meer aan de intelligentie van de politici.